Sobota 28 listopada była inna od zwykłych sobót. Tego dnia na nasze zaproszenie przyjechały panie z Toruńskiej Akademii Walki z Rakiem. Cel spotkania był hmm…. przyjemnie słodki. Przygotowanie świątecznych pierników, a właściwie to ich dekorowanie.
Kilka słów wyjaśnienia, skąd pomysł spotkania, skąd Akademia. O działalności toruńskiej grupy wiemy od wychowawcy. Słyszałyśmy opowiadania o trudnych doświadczeniach i walce o życie jaką toczą ludzie chorzy na raka. Czytałyśmy książkę pt. „Chustka”, która jest historią życia Joanny Sałygi- blogerki, która swoją walkę z chorobą nowotworową opisywała w Internecie. W październiku zostałyśmy zaproszone przez toruńską Akademię Walki z Rakiem do teatru muzycznego, gdzie z okazji 10-lecia Akademii jej członkinie przygotowały i wystawiły spektakl pt. „Jaka Pani piękna”. Po spektaklu miałyśmy możliwość spotkania z szefową Akademii panią dr Małgorzatą Rębiałkowską-Stankiewicz. Tak rozpoczęła się nasza znajomość.
W podziękowaniu za zaproszenie do teatru, zaproponowałyśmy panią z Akademii wizytę u nas, do Placówki. Spotkanie rozpoczęła Siostra Dyrektor, witając miłych gości i zapraszając do odwiedzenia Sali Pamięci BŁ. Marii Karłowskiej. Natomiast Siostra Magda opowiedziała o historii Zgromadzenia Sióstr Pasterek i przybliżyła osobę Matki Założycielki.
Po tzw. ”części oficjalnej” nastąpił wyczekiwany moment dekorowania pierników i tworzenia pięknej kompozycji przestrzennej jaką był piernikowy domek . W radosnej atmosferze minęły godziny pracy. Potem przyszedł czas na odpoczynek i pyszną przekąskę. Nasi gości obdarowali nas upieczonym własnoręcznie ciastem, które w połączeniu z kawą i herbatą smakowało wybornie.
Podczas poczęstunku mogłyśmy usłyszeć historie choroby niektórych pań i przyjąć mądre słowa, wypowiadane przez te doświadczone często ogromnym cierpieniem kobiety. Zwracały One naszą uwagę na rzeczy drobne, nad którymi z reguły same się nie zastanawiamy. Mówiły o cennym darze jakim są najbliżsi, ich wsparcie, obecność; o zdrowiu ; przyjaźni; miłości, o tym jak ważne jest wyznaczanie sobie w życiu choćby małych celów i dążeniu do ich realizacji. Cenna to znajomość i zamierzamy ją podtrzymywać. Już myślimy o kolejnym spotkaniu.